{"id":588,"date":"2013-07-14T03:48:15","date_gmt":"2013-07-14T01:48:15","guid":{"rendered":"https:\/\/nabiegowkach.pl\/blog\/jozef-luszczek-zycie-pelne-kontrastow-588\/"},"modified":"2013-07-14T03:48:15","modified_gmt":"2013-07-14T01:48:15","slug":"jozef-luszczek-zycie-pelne-kontrastow","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/nabiegowkach.pl\/jozef-luszczek-zycie-pelne-kontrastow-588\/","title":{"rendered":"J\u00f3zef \u0141uszczek: \u017bycie pe\u0142ne kontrast\u00f3w"},"content":{"rendered":"

W latach 70. jeden z najlepszych zawodnik\u00f3w na \u015bwiecie, obecnie \u017cyje z g\u0142odowej renty. Utalentowany biegacz o niespotykanej wydolno\u015bci, kt\u00f3ry r\u00f3wnie szybko wzni\u00f3s\u0142 si\u0119 na szczyt kariery, jak z niego spad\u0142. Pierwszy polski Mistrz \u015awiata i jak dot\u0105d jedyny w m\u0119skim narciarstwie biegowym.<\/p>\n

\"IkonyArtyku\u0142 opublikowany w cyklu nabiegowkach.pl – Ikony Narciarstwa Biegowego<\/a><\/div>\n

Urodzony na Podhalu 20 maja 1955 J\u00f3zef \u0141uszczek marzy\u0142 o zostaniu skoczkiem narciarskim. Pierwsze narty zrobi\u0142 mu dziadek stolarz z jesionu i ma\u0142y J\u00f3zek skaka\u0142 na nich z g\u00f3rki wyobra\u017caj\u0105c sobie, \u017ce jest Helmutem Recknagelem, mistrzem olimpijskim w skokach.<\/p>\n

Do Startu Zakopane w gumiakach i g\u00f3ralskich skarpetach<\/h3>\n

Po przeprowadzce do Zakopanego trzynastoletni \u0141uszczek trafi\u0142 do klubu Antoniego Marmola, kt\u00f3ry trenowa\u0142 m\u0142odych biegaczy narciarskich. Na pierwsze zgrupowanie nie mia\u0142 sprz\u0119tu i sportowego ubrania, mama zrobi\u0142a mu wi\u0119c na drutach wysokie skarpetki i r\u0119kawiczki z owczej we\u0142ny. \u0141uszczek by\u0142 pocz\u0105tkuj\u0105cy, a r\u00f3wie\u015bnicy ju\u017c zaawansowani w treningach. \u017beby nie odstawa\u0107 od reszty, sam \u0107wiczy\u0142 wieczorami na po\u017cyczonych nartach, kt\u00f3re przywi\u0105zywa\u0142 do gumiak\u00f3w, bo w\u0142asnych but\u00f3w biegowych nie mia\u0142.<\/p>\n

\"jozef-luszczek-klasykiem\"G\u00f3ralska zawzi\u0119to\u015b\u0107 i du\u017ca wytrzyma\u0142o\u015b\u0107 sprawi\u0142a, \u017ce szybko dogoni\u0142 klubowych koleg\u00f3w, a na pierwszych juniorskich zawodach wygra\u0142 z wszystkimi. Trener Marmol szybko zorientowa\u0142 si\u0119, \u017ce ma w zespole nieoszlifowany diament, nad kt\u00f3rym warto popracowa\u0107. Wspomina, \u017ce jego podopieczni stosowali bardzo wszechstronny trening: bieganie, p\u0142ywanie, kolarstwo, gry zespo\u0142owe. Ponadto ch\u0142opcy ci\u0119\u017cko pracowali fizycznie w domu, tak\u017ce m\u0142ody J\u00f3zek pomaga\u0142 w gospodarstwie, r\u0105ba\u0142 drewno, kosi\u0142 \u0142\u0105k\u0119 – to wszystko sprawi\u0142o, \u017ce ch\u0142opak dysponowa\u0142 wielk\u0105 si\u0142\u0105.<\/p>\n

W dresie z orze\u0142kiem<\/h3>\n

W 1974 roku, po zwyci\u0119stwie w Mistrzostwach Polski junior\u00f3w, dziewi\u0119tnastoletni biegacz zostaje powo\u0142any przez trenera Edwarda Budnego do kadry narodowej. Dostaje dres z napisem Polska i chowa go na noc pod poduszk\u0105 jak najwi\u0119kszy skarb. I \u015bni o spe\u0142nieniu kolejnego marzenia – o zostaniu Mistrzem Polski senior\u00f3w.<\/p>\n

\"EdwardRozpoczyna si\u0119 ci\u0119\u017cka praca, trener Budny szybko dostrzega niesamowite predyspozycje podopiecznego i zwi\u0119ksza jego obci\u0105\u017cenia treningowe. Po latach wspomina: „wielogodzinne treningi na przyrz\u0105dach i gumach \u017ceby wyrobi\u0107 si\u0142\u0119, wielokilometrowe biegi na nartach i nartorolkach \u017ceby wzmocni\u0107 wytrzyma\u0142o\u015b\u0107 – \u017caden \u00f3wczesny zawodnik nie by\u0142 w stanie temu podo\u0142a\u0107<\/em>„. \u017baden, poza J\u00f3zefem \u0141uszczkiem.<\/p>\n

Ju\u017c w 1977 roku zakopia\u0144czyk nie ma sobie r\u00f3wnych w kraju. Wraz z liczb\u0105 pokonanych w pocie i b\u00f3lu kilometr\u00f3w ro\u015bnie kolekcja medali. Od 1977 do 1988 roku \u0141uszczek 36 razy staje na najwy\u017cszym podium Mistrzostw Polski na wszystkich dystansach.<\/p>\n

176 cm, 69 kg i 86 VO2 max<\/h3>\n

Optymalna waga startowa J\u00f3zefa \u0141uszczka to wed\u0142ug Edwarda Budnego 69 kg. I trener pilnowa\u0142 diety, by jego najlepszy zawodnik by\u0142 w najlepszej formie. A kondycja biegacza by\u0142a niespotykana. Opr\u00f3cz si\u0142y i wielkiej wytrzyma\u0142o\u015bci, \u0141uszczek wyr\u00f3\u017cnia\u0142 si\u0119 fenomenaln\u0105 w skali \u015bwiata wydolno\u015bci\u0105 tlenow\u0105. VO2 max o warto\u015bci 86 ml\/kg stawia go w szeregu najbardziej wydolnych sportowc\u00f3w, takich jak Bjorn Daehlie<\/a>, czy Veikko Hakulinen.<\/p>\n

\u0141uszczek w ramach treningu potrafi\u0142 przebiec 80 km po Tatrach, wbiega\u0142 z Zakopanego na Rysy, \u015bciga\u0142 si\u0119 z kolejk\u0105 wje\u017cd\u017caj\u0105c\u0105 na Guba\u0142\u00f3wk\u0119. Niezwyk\u0142a wydolno\u015b\u0107, wytrzyma\u0142o\u015b\u0107 i si\u0142a biegacza sta\u0142y si\u0119 jego najwi\u0119kszymi atutami.<\/p>\n

Z\u0142oty bieg w Lahti<\/h3>\n

Po sukcesach w kraju, przyszed\u0142 czas wyst\u0119p\u00f3w zagranicznych. Mimo bardzo wysokiej formy, \u0141uszczek \u0142amie nog\u0119 na zgrupowaniu w Szklarskiej Por\u0119bie i nie zostaje powo\u0142any do reprezentacji Polski na Igrzyska Olimpijskie w 1976 roku. W Innsbrucku najwi\u0119kszym osi\u0105gnieciem Polak\u00f3w jest sz\u00f3ste miejsce hokeist\u00f3w. Paradoksalnie cztery lata p\u00f3\u017aniej w Laked Placid pi\u0105ta lokata \u0141uszczka oka\u017ce si\u0119 pora\u017ck\u0105.<\/p>\n

W 1977 roku na Spartakiadzie Armii Zaprzyja\u017anionych w Czechos\u0142owacji J\u00f3zef \u0141uszczek zdobywa srebro w biegu na 15 km i br\u0105z w sztafecie 4×10 km. Wygrywa tam z dwoma mistrzami olimpijskimi sprzed roku – Siergiejem Sawilijewem i Niko\u0142ajem Ba\u017cukowem, potwierdzaj\u0105c \u017ce mia\u0142 szans\u0119 na medale w Innsbrucku.<\/p>\n

Rok p\u00f3\u017aniej, na Mistrzostwa \u015awiata w Finlandii trener Edward Budny wystawia jednego zawodnika, w kt\u00f3rym pok\u0142ada najwi\u0119ksze nadzieje. Wcze\u015bniejsze starty w nieoficjalnych zawodach Pucharu \u015awiata, na kt\u00f3rych \u0141uszczek stawa\u0142 na podium, dawa\u0142y szans\u0119 na dobry wyst\u0119p w Lahti, cho\u0107 o medalach nikt g\u0142o\u015bno nie m\u00f3wi\u0142.<\/p>\n

\"luszczek-za-mlodu\"20 lutego 1978 roku J\u00f3zef \u0141uszczek zadebiutowa\u0142 w Mistrzostwach \u015awiata w narciarstwie klasycznym staj\u0105c na starcie biegu na 30 km z numerem 62. Czas 1:33:52,21 wystarczy\u0142 do zdobycia br\u0105zowego medalu. \u0141uszczek by\u0142 o 4 sekundy gorszy ni\u017c Niko\u0142aj Zimiatow i o prawie minut\u0119 s\u0142abszy od zwyci\u0119zcy Siergieja Sawieljewa.<\/p>\n

Dwa dni p\u00f3\u017aniej \u0141uszczek w\u0142o\u017cy\u0142 zakrwawione po pierwszym biegu buty, wzi\u0105\u0142 par\u0119 \u017c\u00f3\u0142tych Kneissli i z numerem 73 ruszy\u0142 na pi\u0119tnastokilometrow\u0105 tras\u0119. Doskonale pami\u0119ta ka\u017cdy fragment tego biegu: „D\u0142ugi czas prowadzi\u0142 Rosjanin Bieliajew, drugi by\u0142 Juha Mieto. Ja bieg\u0142em w czwartej grupie i by\u0142em tak ca\u0142y czas drugi lub trzeci. Nie by\u0142o wtedy chip\u00f3w, jeden stoper r\u0119czny by\u0142, kije si\u0119 wbija\u0142o i plus minus do sekundy liczyli. Na ostatnich 1500 metrach mi m\u00f3wi\u0105, \u017ce mam szans\u0119 nawet to wygra\u0107, wi\u0119c dosta\u0142em szwungu na podbiegu. Bieg\u0142em tak, a\u017c mi si\u0119 nogi gi\u0119\u0142y, po prostu sprintem i wcale nie by\u0142em zm\u0119czony<\/em>” .<\/p>\n

Wyprzedzenie Rosjanina o 2,25 sekundy by\u0142o na wag\u0119 z\u0142ota. Z czasem 49:09,37 J\u00f3zef \u0141uszczek przeszed\u0142 do historii polskiego narciarstwa biegowego zdobywaj\u0105c pierwszy z\u0142oty medal mistrzostw \u015bwiata.<\/p>\n