Karkonoskie narciarstwo, po pionierskich początkach XIX wieku, obfitujących w zarówno w sukcesy jak i niepowodzenia, okrzepło i z roku na rok zbierało coraz większą grupę entuzjastów. Jak to się stało, że zamiast pozostać domeną wąskiego grona najbardziej wytrwałych amatorów, stało się tak popularne w Sudetach?

Norwegia zdominowała biegi narciarskie. Skąd bierze się fenomen norweskiego narciarstwa? Jak bardzo jest ono popularne i powszechne? Jak głęboko tkwi w norweskiej historii, kulturze i tradycji? Czy jest jakaś szansa, żeby upowszechnić narciarstwo biegowe w Polsce w stopniu porównywalnym? Postaramy się opowiedzieć o różnicach, które nas dzielą, jak to wszystko zimą w Norwegii wygląda i skąd w ogóle się wzięło...

Historię narciarstwa poznajemy coraz lepiej, coraz głębiej sięgając w mroki dziejów i co rusz dziwiąc się od jak dawna człowiek używa nart i jak bardzo potrzebny i rewolucyjny był i jest to wynalazek. A jakie były początki narciarstwa biegowego w śląskich Sudetach?

W ostatnich latach zimy w Polsce nie pozwalają nacieszyć się nam śniegiem. Sezon biegowy skraca się. W wielu miejscach kraju, choć bywa mróz, śnieg widujemy przez bardzo krótki okres roku. W krajach rozwiniętych standardem stało się naśnieżanie tras armatkami. Liczymy, że także w Polsce coraz więcej gospodarzy tras biegowych zacznie rozważać taką ewentualność. Sprawdziliśmy z czym trzeba się zmierzyć, aby zbudować instalację sztucznego naśnieżania.

Bieganie na nartach jest zdrowe, ale bieganie w smogu już zdecydowanie takie nie jest. Tymczasem wciąż niewielu z nas uświadamia sobie, że często także na biegówkach oddychamy katastrofalnej jakości powietrzem. Całe szczęście są sposoby na to, by choć trochę przechytrzyć smog.

W pierwszych dniach grudnia 2015 pastwiska w dolinie Livigno zamieniły się w wielki plac budowy. Armatki śnieżne pracują całą noc, ciężarówki i ratraki jeżdżą cały dzień. Wszystko po to, żeby mimo braku opadów śniegu, przygotować trasę na bieg La Sgambeda, który od 1990 roku odbywa się w Lombardii.

Ostatnie zimy przekonują nas, że bez sztucznego śnieżenia trasa biegowa praktycznie nie ma prawa istnieć. Jednak same armatki śnieżne już nie wystarczą. Bez snowfarmingu, czyli przechowywania śniegu od zimy do zimy, co roku będziemy wyczekująco sprawdzać prognozy pogody i przeklinać pod nosem globalne ocieplenie.Tymczasem w Skandynawii, we włoskim Livigno czy austriackim Ramsau już od listopada biegają na nartach.

W sierpniu 2015 roku społecznicy z Towarzystwa Narciarskiego Biegówki Wesoła spędzili kilka dni w Stroniu Śląskim. Przejechali blisko 500 kilometrów, aby bezpłatnie prowadzić letnie - narciarskie zajęcia dla dzieci. Zainteresowanie najmłodszych stronian ćwiczeniami i nartorolkami przerosło oczekiwania organizatorów.

Wielu narciarzy biegowych, którzy poznali się na obozach nabiegowkach.pl utrzymuje nadal kontakty. Wielu z nich zaprzyjaźniło się. Są też tacy, którzy wspólnie spędzają wolny czas nie tylko na biegówkach, ale także w lecie. Przeczytajcie o rejsie, na który wspólnie popłyneli uczestnicy obozów nabiegowkach.pl razem z Markiem Tokarczykiem - instruktorem narciarstwa biegowego i współtwórcy obozów nabiegowkach.pl.

Nasz wczorajszy tekst o powoływaniu amatorów biegów narciarskich do kadry PZN to Prima Aprilis. Mamy nadzieję, że udało nam się jednak przemycić pewne spostrzeżenia i myśli.